Τα παιδιά σας δεν
είναι δικά σας παιδιά, είναι γιοι και κόρες που ίδια η ζωή χάρισε στον εαυτό
της. Ήρθαν μέσω εσάς, αλλά όχι από εσάς.
Και παρά που είναι κοντά σας, δεν σας ανήκουν.
Μπορείτε να τους δώσετε την αγάπη σας, αλλά όχι και τις σκέψεις σας, Γιατί
εκείνα έχουν τις δικές τους, προσωπικές σκέψεις. Μπορείτε να φιλοξενήσετε τις
σάρκες τους, αλλά όχι και τις ψυχές τους.
Γιατί οι ψυχές τους κατοικούν στο σπίτι του
αύριο Το οποίο εσείς δεν μπορείτε να επισκεφθείτε ούτε στα όνειρά σας. Μπορείτε
να προσπαθήσετε να τους μοιάζετε, αλλά μην ζητάτε εκείνα να γίνουν σαν κι εσάς.
Γιατί η ζωή δεν γυρίζει πίσω, ούτε παραμένει στο χθες…
Khalil Gibran, «Προφήτης»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου